Nie wiem, co się dzieje. Co się stało wtedy, w ten nieszczęsny trzynasty poniedziałek. Co się stało tego dnia, który miał być świętem codzienności. Codzienności, która miała być zwykłą cudownością.
Mam wrażenie, że ktoś wtedy wrzucił mnie w czarną dziurę, że spadam, że zalewa mnie woda, że nie mogę złapać powietrza, że nie mogę oddychać, że nie mogę dojść do siebie.
Patrzę na swoje życie i wydaje mi że ono nie jest moje, że to jest gdzieś obok mnie. Że moje życie, jest historią kogoś innego, kogoś smutnego. Że to nie ja...
Mój aniele stróżu, gdzie jesteś? Bardzo mi Ciebie brakuje. Bardzo.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz